” W samochodzie opuścili szyby okien. Alice prowadziła trzymając obie ręce na kierownicy i podśpiewywała sobie Pictures of you, naśladując dźwięk słów, których nie znała. Mattia czuł, jak jego mięśnie stopniowo rozluźniają się, dopasowują do kształtu siedzenia. Miał wrażenie jakby samochód zostawiał za sobą ciemny, lepki ślad utworzony z jego przeszłości i lęków. Czuł się coraz lżejszy, jakby był opróżniającym się słoikiem. Zamknął oczy i przez kilka sekund unosił się na głosie Alice w powietrzu, które opływało mu twarz.”
Paolo Giordano słucha i pisze. Ja słucham i czytam…