LITERACURE’A: Gormenghast

„Gormenghast” to druga część klasycznego cyklu stworzonego przez Mervyne’a Peake’a. A tytułowy Gormenghast to dziwny zamek, w którym na świat przychodzi i wychowuje się główny bohater Tytus Groan.

Chłopiec dorasta w otoczeniu gotyckich labiryntów, dachów, korytarzy, krużganków, schodów, podziemi i tajemnych przejść.

To jedna z najbardziej niezwykłych kreacji w literaturze fantastycznej. Niezwykłych, bo nie ma tu elementów typowych dla tego gatunku – wszelkie dziwy są pochodzenia naturalnego. To ludzie zamieszkujący zamek sami prowokują mrożące krew w żyłach sytuacje, przestrzegając absurdalnych obyczajów. Tytus Groan, siedemdziesiąty siódmy hrabia Gormenghast, przemienia się z chłopca w młodzieńca, dojrzewając powoli do buntu przeciwko uświęconej tradycji.

Kultowa seria o dziedzicu zamku Gormenghast została przetłumaczona na 30 języków. Od wielu lat inspiruje artystów – na podstawie książek Peake’a nakręcono kilka seriali telewizyjnych, a grupa The Cure nagrała piosenkę The Drowning Man.

Wiecej o ksiazce na blogu Impresje.

***

Robert Smith „Człowiek tonący” (tłum. Tomasz Beksiński)

Ona stoi dwanaście stóp nad płynącą powodzią i patrzy samotnie ponad wodą.
Samotność rośnie i powoli wypełnia jej zmarznięte ciało usuwające się w dół.
Jej zmysły kolejno umierają, wspomnienia gasną,
oczy wciąż widzą nieistniejące światy, a ptaki odlatują.

Poderwana nagłym hałasem ona próbuje się odwrócić,
lecz w końcu usuwa się bezdźwięcznie i uderza ciemną głową w wodę
która z ukłonem przyjmuje ją i topi z łatwością.

Zostawił bym cały świat we krwi gdybym mógł ci tylko pomóc kochanie.
Tak dawno temu byłaś młoda, piękna i dzielna.
Chciałbym by była to prawda, a nie zmyślona historia.
Słowa opuściły mnie bez życia w nadziei.
Oddycham niczym człowiek tonący,
a ty opuszczasz mnie.

***

przyg. MM.